Grootse kleinkunst

Wim De Craene - 'Rozane'

De tragische kleinkunstfiguur en tevens trotse Gentenaar, Wim De Craene, nestelde zich in het collectieve geheugen met hits als 'Tim' en 'Rozane'. Zoals de aandachtige Schamperlezer wellicht al had opgemerkt, werd dat laatstgenoemde lied reeds terloops vermeld in de vorige editie. 

'Rozane' speelt zich grotendeels af in het Prinsenhof in Gent en gaat over een verloren liefde die De Craene pakkend weet te beschrijven. Het lied krijgt een sinistere bijklank als je weet hoe de zanger aan zijn einde gekomen is: hij beroofde zichzelf immers van het leven vanwege een liefdesbreuk. 

Drs. P - 'Veerpont'

Hij is eigenlijk onder geen enkele noemer te vatten en noemde zichzelf nooit kleinkunstenaar, maar verkoos de titel 'plezierdichter', of nog beter: 'versificator'. Of de muzikale verzen van Drs. P onder de term kleinkunst vallen, laten we dus in het midden. Wat wel vaststaat, is dat hij met zijn 'Veerpont' en 'Dodenrit' veel van onze mama's en papa's aan het dansen en/of denken heeft gebracht, waardoor hij zijn plaats in dit lijstje ruimschoots verdient. 

Boudewijn de Groot – 'Jimmy'

"Hoe sterk is de eenzame fietser die kromgebogen over zijn stuur tegen de wind zichzelf een weg baant?" vraagt kleinkunstlegende Boudewijn de Groot zich in de eerste regel van 'Jimmy' af. In het nummer mijmert een vader over zijn kind. Daarom vernoemde de zanger het nummer naar zijn zoon. De twee zijn ook al fietsend op de albumhoes te zien. Het nummer begint met het idee om samen te fietsen, maar al snel meandert het naar beslommeringen over de toekomstperspectieven van de jongen.

Louis Neefs keek al in 1970 sceptisch naar de manier waarop we met onze planeet omgingen

De Groot geeft aan dat hij met de nodige moeite alles wel zou kunnen verdragen, zolang zijn kleine spruit maar geen kapitalist wordt later. "Maar liever dat nog / dan het bord voor z'n kop van de zakenman / want daar wordt hij alleen maar slechter van" is zo meteen ook de meest iconische regel van het nummer.

Louis Neefs - 'Laat ons een Bloem'

Deze kleinkunst zou je zomaar eens in de playlist van Greta Thunberg kunnen terugvinden. De klimaatcrisis wordt met de dag troostelozer, maar Louis Neefs keek al in 1970 sceptisch naar de manier waarop we met onze planeet omgingen. Neefs windt er geen doekjes om: "Dit is een lied voor de doden van morgen / begraven, gekist in een stenen woestijn." Hij beklaagt de bouwwoede die onze streken teistert en de vervuiling van de oceanen. Het nummer heeft trouwens ook op een andere manier een duidelijke link met natuurrampen, want in 2023 werd het nog gecoverd door Metejoor.