Daten in 2025 betekent wisselen tussen datingapps, late avonden op café, tientallen koffiezaken en, op het dieptepunt, een speeddate op zoek naar een prins op het witte paard (m/v/x). Na tig keer hetzelfde gesprek eindigt het altijd met een nee.
Je kent het gevoel wel: je bent eenzaam en met de moed der wanhoop installeer je een datingapp. Twijfelend scroll je door de foto's op je gsm en kies je er de beste vier uit die net de grens met catfishing opzoeken. Dan volgt stap twee: de bio. Iets grappigs, maar geen cliché, want je wil niet wanhopig overkomen, zelfs niet op een datingapp. Swipen dan maar.
Dan begint het echt, de eerste matches stromen binnen. Je trekt je stoute schoenen aan en antwoordt op die eerste "hey". Tien gesprekken bloeden dood. Blijkbaar ben je niet meer interessant nadat je zegt dat je niet gewoon seks wilt. Bij het volgende gesprek dat het langer dan twee dagen volhoudt, is het dan tijd voor de volgende stap: een echte date.
Met een tas verse gemberthee zit je dan tegenover een wildvreemde in een druk café. Het gesprek is nog niet begonnen wanneer het al ontspoort. "Ja, ik was zes jaar samen met mijn ex", is niet de meest aantrekkelijke openingszin. Als het over muziek gaat, krijg je op een minachtende toon "je luistert toch niet naar Taylor Swift?" naar je hoofd geslingerd en nog voor je thee koud is moet je aan een IT'er het concept van auteursrechten uitleggen wanneer het gesprek naar AI afdwaalt.
"Zijn je ouders rijk?" - Een random date
De dates die volgen zijn niet veel beter. Tijdens eentje kijkt je potentiële toekomstige wederhelft de hele tijd rond in de zaal van de hippe wijnbar. Een beetje oogcontact is blijkbaar te veel gevraagd. Tijdens een ander afspraakje in een koffiebar was het gesprek van de buren interessanter dan dat van jou.
Na nog wat dates die nergens op uitdraaien, heeft het Facebookalgoritme begrepen dat je wanhopig bent en toont het je een advertentie voor een speeddate. Zo diep gezakt dat dit je niet alleen grappig lijkt, maar ook een goed idee, schrijf je je in. Op de dag zelf spreek je met acht mensen die wel een kopie van elkaar lijken. Ah, je bouldert? Zo uniek! Een handelswetenschapper legt je uit wat dé oplossing is voor de NMBS. Je nipt van je huisgemaakte limonade terwijl je in de verte staart en hoort hoe elektronische poortjes de treinen zullen redden. Stilletjes denk je dat je maar niet zal zeggen dat je geen rijbewijs hebt.
Twee speeddategesprekken van tien minuten waren leuk genoeg om een echte date te verdienen. Met de eerste match spreek je af in een afschuwelijk dure koffiezaak met een schreeuwerig kleurenpalet. Het begint met een overzicht van het aantal matches van je date en eindigt met een sms waarin je moet lezen dat "je een supertoffe meid bent maar ik geen spark voel." Een andere date dan maar. In het eerste lentezonnetje zit je samen op een bankje ergens in een park. Dertig minuten luister je naar problemen met een masterproefbegeleider die je niet kent en stelt je date geen enkele vraag. Tot die plots aan het einde van het gesprek met "zijn je ouders rijk?" op de proppen komt. Nu is het jouw beurt om geen spark te voelen.
Reactie toevoegen