Small Things Like These ★★★★

'Small Things Like These’ speelt zich af in een Iers dorpje in 1985. Het hoofdpersonage van het verhaal is Bill Furlong, een kolenhandelaar. Zijn stiel maakt hem een herkenbaar figuur binnen het dorpsleven. Hij heeft overal wel zaakjes lopen, ook bij het klooster dat ‘gevallen vrouwen’ opvangt: ongetrouwde meisjes die zwanger zijn. Hun ouders proberen deze 'schande' weg te moffelen door hen daarheen te brengen. Bill ontdekt dat er dingen gebeuren achter de kloostermuren die het daglicht niet mogen zien.

Cillian Murphy speelt de rol van Bill majestueus. Zelfs wanneer hij in stilte op de achtergrond een situatie observeert, trekt hij nog steeds de aandacht. Zelfs op zulke momenten vraag je je af wat er in zijn hoofd omgaat. Deze film is traag, er lijkt niet heel veel te gebeuren. Toch is dit een film die je aandacht op geen enkel moment doet verslappen. Geen enkele scène voelt aan als te veel. Het is vooral de kracht van de suggestie die deze film naar een hoger niveau brengt. 

Het plot ontwikkelt zich door middel van onuitgesproken elementen, wat een symbolisch tintje geeft aan een film die in essentie gaat over de constante druk om te zwijgen en weg te kijken. De zinderende stilte doet ons verlangen naar meer. Zo is de film erin geslaagd om een zwarte pagina uit de geschiedenis van Ierland te vertellen vanuit een uniek perspectief. De ontdekkingen beperken zich niet tot de gebeurtenissen die zich binnen het klooster afspelen; ook gebeurtenissen uit de jeugd van Bill worden aangehaald. Zo is de emotionele worsteling, die hem achtervolgt doorheen de film, gekenmerkt door een spel tussen heden en verleden. Zowel zijn kroost van vijf jonge dochters als de herinneringen aan zijn eigen moeder vormen een constante herinnering aan de onfortuinlijke meisjes in het klooster.

Stilte en sereniteit worden in het dagelijkse leven vaak met elkaar geassocieerd, maar in deze film gaat die vergelijking niet op. De benauwde sfeer is alomtegenwoordig tijdens de interacties tussen Bill en de kerk. De kern van de prent is de rol van het individu op het pad naar structurele verandering.

De film is vormgegeven door de Belgische regisseur Tim Mielants, die ook 'Peaky Blinders' en 'Wil' op zijn palmares heeft. Mielants heeft die ervaring met zware thema's en ethische dilemma's duidelijk meegenomen. Hij vond precies de juiste toon voor deze emotionele prent over intergenerationeel trauma en de wijdvertakte wortels van de kerk in de samenleving. De enige mogelijke bedenking is dat het zeker geen film is om passief te bekijken: niks is expliciet, je moet de puzzel zélf leggen. Film Fest is geopend met een ingetogen, maar betekenisvolle klepper van formaat.